मदर तेरेसा यांची संपूर्ण माहिती Mother Teresa Information In Marathi

Mother Teresa Information In Marathi नमस्कार मित्रांनो स्वागत आहे तुमचं. आज आपण ह्या लेखामध्ये मदर तेरेसा यांच्या जीवनाविषयी मराठी संपूर्ण माहिती जाणून घेणार आहोत. तर तुम्ही हया लेखला शेवटपर्यंत वाचा. जेणेकरून तुम्हाला मदत देण्याचे जीवनाविषयी संपूर्ण माहिती व्यवस्थितपणे समजेल.

मदर तेरेसा यांची संपूर्ण माहिती Mother Teresa Information In Marathi

मित्रांनो असं म्हणतात की जगात प्रत्येकजण स्वतःसाठी जगतो, पण जो स्वतःचा स्वार्थ सोडून दुसऱ्यांसाठी काम करतो, त्याला महान म्हणतात.  अशा लोकांचे संपूर्ण जीवन प्रेरणादायी असते, मृत्यूनंतरही लोक त्यांना मनापासून आठवतात.  अशाच एका महान व्यक्तिमत्त्वाचे नाव आहे मदर तेरेसा.  दयाळूपणा, निस्वार्थीपणा, प्रेमाची मूर्ती असलेल्या मदर तेरेसा यांनी आपले संपूर्ण आयुष्य इतरांच्या सेवेसाठी समर्पित केले. 

मदर तेरेसा यांच्या आत अपार प्रेम होते, जे कोणा एका विशिष्ट व्यक्तीसाठी नव्हते तर प्रत्येक व्यक्तीसाठी होते जे गरीब, असहाय्य, आजारी, जीवनात एकाकी होते.  वयाच्या १८ व्या वर्षी नन बनून तिने आपल्या आयुष्याला नवी दिशा दिली. 

मदर तेरेसा या भारताच्या नव्हत्या, पण जेव्हा त्या पहिल्यांदा भारतात आल्या तेव्हा त्या इथल्या लोकांच्या प्रेमात पडल्या, आणि त्यांनी आपले आयुष्य इथे घालवण्याचा निर्णय घेतला.  त्यांनी भारतासाठी अभूतपूर्व कार्य केले.

• जल प्रदूषणाची संपूर्ण माहिती

मदर तेरेसा प्रारंभिक जीवन आणि कुटुंब (Mother teresa early childhood education )–

पूर्ण नाव	ऍग्नेस गोंजा बोयाजीजू
जन्म	26 ऑगस्ट 1910
जन्मस्थान	स्कोप्जे शहर, मॅसेडोनिया
मृत्यू	5 सप्टेंबर 1997
भाऊ बहीण	1 भाऊ 1 बहीण
धर्म	कॅथोलिक
कार्य	मिशनरीज ऑफ चॅरिटीची स्थापना

मदर तेरेसा यांचा जन्म 26 ऑगस्ट 1910 रोजी झाला, तिचे नाव ऍग्नेस गोन्क्झा बोजाक्शिउ होते. त्याचे वडील एक व्यापारी होते, ते देखील खूप धार्मिक होते, ते नेहमी त्यांच्या घराजवळील चर्चमध्ये जात असत आणि येशूचे अनुयायी होते.  1919 मध्ये त्यांचे निधन झाले, त्यानंतर मदर तेरेसा यांचे संगोपन त्यांच्या आईने केले. 

वडिलांच्या मृत्यूनंतर मदर तेरेसा यांच्या कुटुंबाला आर्थिक अडचणीतून जावे लागले.  पण त्याच्या आईने त्याला लहानपणापासून जेवण वाटायला शिकवले.  त्याची आई म्हणायची, जे मिळेल ते सर्वांसोबत वाटून खा.  कोमल मनाच्या मदर तेरेसा आपल्या आईला विचारतात की ते लोक कोण आहेत ज्यांच्याबरोबर आपण वाटून खावे?  मग त्याची आई म्हणते कधी आमचे नातेवाईक तर कधी ते सगळे लोक ज्यांना त्याची सर्वात जास्त गरज आहे.  आईचे हे शब्द ऍग्नेसच्या हळुवार हृदयात घर करून गेले आणि तिने ते आपल्या आयुष्यात आणले.  यामुळे त्या नंतर मदर तेरेसा झाल्या.

 अग्नेसने तिचे शालेय शिक्षणही पूर्ण केले.  ऍग्नेस (मदर तेरेसा) देखील मधुर आवाजाने समृद्ध होत्या.  ती तिची आई आणि बहिणीसोबत चर्चमध्ये येशूची स्तुती करत असे.  वयाच्या 12 व्या वर्षी, ती तिच्या चर्चसह तीर्थयात्रेला गेली, त्यानंतर तिने आपला विचार बदलला आणि ख्रिस्ताला आपला तारणारा म्हणून स्वीकारले आणि येशूचा संदेश जगापर्यंत पोहोचवण्याचा निर्णय घेतला. 

1928 मध्ये, वयाच्या 18 व्या वर्षी, ऍग्नेसने बाप्तिस्मा घेतला आणि ख्रिस्ताचा स्वीकार केला.  त्यानंतर ती डब्लिनमध्ये राहायला गेली, त्यानंतर ती कधीही तिच्या घरी परतली नाही आणि तिची आई आणि बहीण पुन्हा दिसली नाही.  नन बनल्यानंतर तिचा पुनर्जन्म झाला आणि तिला सिस्टर मेरी टेरेसा हे नाव मिळाले.  तिने येथील एका संस्थेतून ननचे प्रशिक्षण घेतले.

• माळढोक पक्षाची संपूर्ण माहिती

मदर तेरेसा यांचा भारत दौरा आणि त्यांनी केलेले कार्य (Mother teresa service in India) –

1929 मध्ये, मदर तेरेसा मिशनरी कार्यासाठी त्यांच्या संस्थेच्या उर्वरित नन्ससह भारतातील दार्जिलिंग शहरात आल्या. येथे त्यांना मिशनरी शाळेत शिकवण्यासाठी पाठवण्यात आले.  मे 1931 मध्ये तिने नन म्हणून शपथ घेतली.  यानंतर त्यांना भारतातील कलकत्ता शहरात पाठवण्यात आले.  येथे त्यांना गरीब बंगाली मुलींना शिक्षण देण्यास सांगण्यात आले. 

सेंट मेरी स्कूलची स्थापना डब्लिनच्या सिस्टर लोरेटो यांनी केली, जिथे गरीब मुले शिकत.  मदर तेरेसा यांना बंगाली आणि हिंदी दोन्ही भाषांचे चांगले ज्ञान होते, त्या मुलांना इतिहास आणि भूगोल शिकवत असत.  अनेक वर्षे त्यांनी हे काम पूर्ण निष्ठेने आणि निष्ठेने केले.

 कलकत्त्याच्या वास्तव्यादरम्यान त्यांनी गरिबी, लोकांमध्ये पसरलेली रोगराई, असहाय्यता आणि अज्ञान हे जवळून पाहिले.  या सगळ्या गोष्टी तिच्या मनात येऊ लागल्या आणि तिला काहीतरी करायचं होतं जेणेकरून लोकांच्या उपयोगी पडेल आणि त्यांचा त्रास कमी होईल.  1937 मध्ये त्यांना आई या पदवीने सन्मानित करण्यात आले.  1944 मध्ये त्या सेंट मेरी स्कूलच्या प्राचार्या झाल्या.

• सायना नेहवाल ची संपूर्ण माहिती

मिशनरीज ऑफ चॅरिटी (Missionaries of charity history )–

7 ऑक्टोबर 1950 रोजी मदर तेरेसा यांच्या अथक प्रयत्नांमुळे त्यांना मिशनरी ऑफ चॅरिटी बनण्याची परवानगी मिळाली.  या संस्थेत सेंट मेरी शाळेचे शिक्षक व्होलिंटर होते, ते या संस्थेशी सेवेच्या भावनेने जोडले गेले होते.  सुरुवातीला या संस्थेत फक्त 12 लोक काम करत होते, आज 4000 हून अधिक नन्स येथे काम करत आहेत.

या संस्थेने अनाथाश्रम, नर्सिंग होम, वृद्धाश्रम बांधले.  मिशनरीज ऑफ चॅरिटीचा मुख्य उद्देश अशा लोकांना मदत करणे हा होता ज्यांचे जगात कोणीही नाही.  त्या काळी कलकत्त्यामध्ये प्लेग आणि कुष्ठरोगाचे आजार मोठ्या प्रमाणावर पसरले होते, मदर तेरेसा आणि त्यांची संस्था अशा रुग्णांची स्वतः सेवा करत, त्या रुग्णांच्या जखमा हाताने स्वच्छ करत आणि मलम लावत.

 अस्पृश्यतेचा रोग त्या काळी कलकत्त्यातही पसरला होता, असहाय्य गरीब समाजातून बहिष्कृत झाले होते.  मदर तेरेसा अशा सर्व लोकांसाठी मसिहा बनून पुढे आल्या.  ती गरीब, भुकेल्या आणि नग्नांना आधार द्यायची, त्यांना खाऊ घालायची.  1965 मध्ये, मदर तेरेसा यांनी रोमचे पोप जॉन पॉल VI यांना त्यांचे मिशनरी कार्य इतर देशांमध्ये पसरवण्याची परवानगी मागितली. 

भारताबाहेरील पहिली मिशनरी ऑफ चॅरिटी संस्था व्हेनेझुएलामध्ये सुरू झाली, आज 100 हून अधिक देशांमध्ये मिशनरी ऑफ चॅरिटी संस्था आहेत.  मदर तेरेसा यांचे कार्य कोणापासून लपलेले नव्हते, त्यांचा निस्वार्थपणा स्वतंत्र भारतातील सर्व बड्या नेत्यांनी जवळून पाहिला होता, सर्वांनी त्यांचे कौतुकही केले होते.

• आंबा घाट ची संपूर्ण माहिती

मदर तेरेसा यांच्यावर वाद (Mother Teresa Controversy) –

ही व्यापक प्रशंसा असूनही, मदर तेरेसा यांचे जीवन आणि कार्य वादाच्या भोवऱ्यात अडकले आहे.  असे म्हणतात की जिथे यश मिळते तिथे वाद होतात.  मदर तेरेसा यांच्या या नि:स्वार्थ भावनेच्या दयाळूपणाचा आणि प्रेमाचा लोकांना गैरसमज होऊ लागला आणि त्यांचे धर्मांतर करण्याच्या उद्देशाने भारतातील लोकांची सेवा केल्याचा आरोप त्यांच्यावर झाला. 

लोकांनी त्याला एक चांगला माणूस मानण्याऐवजी ख्रिश्चन धर्माचा प्रचारक मानले.  या सर्व गोष्टींपेक्षा जास्त म्हणजे मदर तेरेसा आपल्या कामाकडे लक्ष देत असत, लोकांच्या बोलण्याकडे लक्ष न देता त्यांनी आपल्या कामाला जास्त महत्त्व दिले.

मदर तेरेसा यांचा मृत्यू (Mother Teresa Death) –

मदर तेरेसा यांना अनेक वर्षांपासून हृदय आणि मूत्रपिंडाचा त्रास होता.  1983 मध्ये रोममध्ये पोप जॉन पॉल II यांच्या भेटीदरम्यान त्यांना पहिला हृदयविकाराचा झटका आला, त्यानंतर 1989 मध्ये दुसरा हृदयविकाराचा झटका आला.  प्रकृती अस्वास्थ्यामुळेही ती तिची कामे करत असे आणि सर्व मिशनरी कामाशी निगडीत असे. 

1997 मध्ये त्यांची प्रकृती बिघडली आणि त्यांना हे कळले तेव्हा त्यांनी मार्च 1997 मध्ये मिशनरीज ऑफ चॅरिटीचे प्रमुख पद सोडले, त्यानंतर सिस्टर मेरी निर्मला जोशी यांची या पदासाठी निवड झाली.  5 सप्टेंबर 1997 रोजी मदर तेरेसा यांचे कलकत्ता येथे निधन झाले.

एक नवीन बदल (How did mother teresa’s life change )–

10 सप्टेंबर 1946 रोजी मदर तेरेसा यांना एक नवीन अनुभव आला, त्यानंतर त्यांचे आयुष्य बदलले.  मदर तेरेसा यांच्या मते – या दिवशी त्या कलकत्त्याहून दार्जिलिंगला काही कामासाठी जात होत्या, तेव्हा येशूने तिच्याशी बोलले आणि शिकवण्याचे काम सोडून कलकत्त्याच्या गरीब, असहाय्य, आजारी लोकांची सेवा करण्यास सांगितले.

पण जेव्हा मदर तेरेसा यांनी आज्ञापालनाचे व्रत घेतले होते तेव्हा त्यांना सरकारी परवानगीशिवाय कॉन्व्हेंट सोडता येत नव्हते.  जानेवारी 1948 मध्ये त्यांना परवानगी मिळाली, त्यानंतर त्यांनी शाळा सोडली. यानंतर मदर तेरेसा यांनी पांढऱ्या रंगाची निळ्या रंगाची पट्टेदार साडी दत्तक घेतली आणि आयुष्यभर त्यात त्या दिसल्या. तिने बिहारच्या पाटणा येथून नर्सिंगचे प्रशिक्षण घेतले आणि परत कलकत्ता येथे येऊन गरीब लोकांची सेवा करू लागली.

मदर तेरेसा यांनी अनाथांसाठी आश्रम बांधला, इतर मंडळींनीही त्यांना मदतीचा हात पुढे केला.  हे काम करत असताना त्यांना अनेक समस्यांनाही सामोरे जावे लागले.  काम सोडल्यामुळे त्याला आर्थिक मदत नव्हती, पोटाची खळगी भरण्यासाठी त्याला लोकांसमोर हात पसरावे लागले.

पण मदर तेरेसा या सर्व गोष्टींनी घाबरल्या नाहीत, त्यांचा त्यांच्या परमेश्वरावर पूर्ण विश्वास होता, ज्या देवाने त्यांना हे काम सुरू करायला सांगितले आहे, तो ते पूर्णही करेल याची त्यांना खात्री होती.

मदर टेरेसा अवार्ड व अचीवमेंट (Mother teresa awards and achievements) –

• 1962 मध्ये त्यांना भारत सरकारने पद्मश्री पुरस्काराने सन्मानित केले.

• 1980 मध्ये भारताचा सर्वोच्च सन्मान भारतरत्न देण्यात आला.

• 1985 मध्ये त्यांना अमेरिकन सरकारने स्वातंत्र्य पदक प्रदान केले.

• 1979 मध्ये मदर तेरेसा यांना गरीब आणि आजारी लोकांना मदत केल्याबद्दल नोबेल पारितोषिक देण्यात आले.

• 2003 मध्ये पोप जॉन पोल यांनी मदर तेरेसा यांचा गौरव केला आणि त्यांना कलकत्त्याच्या धन्य तेरेसा म्हणून सन्मानित केले.

FAQ